Ανακύκλωση

Δημιουργός: Sui generis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περιμένοντας εναγωνίως την ώρα μιας επιστροφής
λαχτάρησα μανιασμένα εκείνο που ξέχασα πως είχα σιχαθεί.
Φαίνεται πως αυτή είναι η πρώτη ανάσταση, σωτήρια λήθη.
"Υπάρχω" λέμε και χαμογελούμε αντικρίζοντας
την αστραφτερή ψευδαίσθηση του οχετού μας.
Υπάρχω λοιπόν.

Που να΄ναι εκείνοι που δεν ονειρευτήκαμε μαζί
γιατί κυλιόμασταν σε σεντόνια αλλότριων ονείρων;
Που να΄ναι κι αυτοί που δεν ονειρευτήκαμε μαζί
γιατί γνωρίζαμε πως τα όνειρά μας ήταν κύματα;
Αχ και να'ξερα αν είναι αγάπη πιο πολύ ή μίσος
τούτη η μπάσταρδη νοσταλγία
να μπορούσα κι εγώ να γεράσω γαλήνια
στον ολάνθιστο κήπο μου.
Το αόρατο κακό θα'ναι πάντα κακό
γιατί πάντα θα'ναι αόρατο.
Να γιατί τρομάζει τα μελλούμενα η σκέψη.

Κοίταξα απ'το παράθυρο το στρωμένο κρεβάτι
κι είπα πως βρήκα μιαν αναπαυτική πατρίδα.
Κοίταξα το τραπέζι με το ζεστό φαΐ
κι είπα πως βρήκα μια στεγανή Ιθάκη.
Περιμένοντας εναγωνίως την ώρα μιας επιστροφής
έφτασε η ρηχή ώρα της κρίσης:
Γερνάς στην αυταπάτη ή προσμένεις ισόβια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-02-2015