Έρωτας

Δημιουργός: Θεόδωρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι κι αν υπάρχουν οι καμπύλες γραμμές των ανέμων και οι βαθειές ρυτίδες των καιρών.
Θα σου πώ κι ας μη μ'ακούσεις.
Θα φανερώσω με λόγια μυστικά,
που χάνονται στην αύρα του κενού,
τα όνειρα.
Τα είδωλα του πεινασμένου νού.
Τον έρωτα θα ψάλλω.
Αυτό το ξωτικό που χώνεται βαθειά,
στα δύσβατα κανάλια των ιστών.

Σαλεύουν τ'ακροδάχτυλα
πιασμένα στο χορό,
λες και δαμάζ'η αστροφεγγιά,
το μαγεμένο αυλό.
Και αυτός εκεί σαν να'ναι βυζαχτό που δεν αφήνει ούτε στιγμή της μάνας τη θυλή,
βογγά, σκυρτά και χάνεται,
στων ήχων την πνοή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2006