για να βλασταίνει το γέλιο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

αδυσώπητο φώς στην άκρη του ματιού
κι η σάρκα μου πάραπίσω κρεουργημένη
μα πιότερο θαμβωτική στα βάθη του νού
μια μυστική νοσταλγία φανερωμένη

χαρωπά το τρυφερό ειδύλλιο γιορτάζω
σα ξεκινάει η πομπή με τα χαράματα
φορτωμένος δαφνόκλαδα την ερημιά εξουσιάζω
και τραγουδάω τ'αναρίθμητα οράματα

οδηγημένος είμαι με καινούργιες ορμές
στους αλλοτινούς λειμώνες της ηλικίας
ανασταίνω τις λέξεις σε σειρές αντικρυστές
κι ετοιμάζω αψίδες της φαντασίας

μα δεν αντικρύζω πέρα απ'τα λιγοστά μου μάτια
αργοπορώ γιατί αφουγκράζομαι κάθε ήχο
κι εκείνο το βάδισμα στα σκαλοπάτια
της αγωνίας το τρίξιμο σε κάθε μου στίχο

στης αναγάλλιας ξεχνιέμαι το θαλάμι
κι αφήνω μέσα τη συνέχεια,πάντα ορατή
με υψωμένο λαιμό κι ανοικτή την παλάμη
ν'αγναντεύω καλύτερα τη καινούργια εποχή

τι βαθύ κι ανεξήγητο το σημερινό πρωϊνό
απο το φώς του γκρεμίζεται η οδύνη
στο κατώφλι του στέκομαι κιόλας ,να παρηγορηθώ
που ωρίμαζω σε τούτη τη χυμένη γαλήνη

οι γητιές μπαινοβγαίνουν μ'επίβουλη μυρωδιά
με σοβαρά κι αμετακίνητα χρώματα
στο παμπάλαιο μου σώμα βαστάει η μοιρασιά
ζυγισμένος έχω κολλήσει σ'αλλιώτικα χρώματα

ανυποψίαστος τη δίψα μου αποστραγγίζω
ραγισμένο το ποτήρι κι άδειαα η κανάτα
για να βλασταίνει το γέλιο τη σκιά μου ποτίζω
ένα χαμόγελο ψάχνω πριν ακούσω τα μαντάτα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2015