Απόηχος

Δημιουργός: TAS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα απόγευμα σε εξέλιξη
Μυρίζει ήδη η άνοιξη
Λευκά πατούμενα. Η μαμά. Οι αδελφές ..
Ο απόηχος μιας εποχής που έπνευσε τα λοίσθια
Που οι μουσικές της, ξεπέρασαν τις εκπνοές της υδρογείου
Σ¨ αυτό το χώμα
Που το πατούνε όλοι
Οι κομψευόμενοι της Δεξαμενής… Οι ποιητές των συνοικιών…
Οι μόρτες των επιγόνων
Οι γύφτοι…
Σκέτα… Τα κορίτσια με τα θλιμμένα μάγουλα..
Έγινε η γη μια πέτσα από γιαούρτι
Ανάμεσα στις φωνές που φλόγιζαν τα προνυχτερινά παιχνίδια της ήβης μας
Η αίσθηση…
Αχ η αίσθηση…
Ένας ντουνιάς βουτηγμένος στον κόλπο σου
Τα πεφταστέρια της άσεμνης εξύμνησης
Οι έρωτες στα βραδινά απόφωτα
Μιας παραζάλης του μηδενός
Μιας θέρμης ολάνθιστης…Εμβόλιο σε μιαν συνέχεια αφασία

Και τώρα
Που επήλθε ο θάνατος
Μες στης άνοιξης τους συμπαγείς μηρούς
Στης νυκτός το αναγεννούμενο αιδοίο..
Ως βδέλα…
Ως εκκολαπτόμενη σμέρνα
Στραγγίζεις της πρώϊμης αγάπης,
Tου θανατηφόρου έρωτος
τους ύστερους αναστεναγμούς…

2009

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2015