Μη φοβηθείς στο διάβα σου, αν συναντήσεις Άδη

Δημιουργός: Άρωμα_γυναίκας

Επειδή με ρωτάτε γιατί χάνομαι. Γράφω σε καιρούς έμπνευσης. Σε μη καιρούς έμπνευσης θα με βρείτε στο f-b.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Χαράμισα τα χρόνια μου για σένα και θυμώνω
θυμώνω που μαράζωνα, που ήλιο δεν κοιτούσα
πίσω από τοίχους λίγο φως μονάχα νοσταλγούσα
και ένα φιλί απ'τη μάνα μου να πάψω να κρυώνω...

Φοβόμουνα και έκρυβα το πρόσωπο στα χέρια
και το κορμί μου φάσκιωνα μήπως κρυφά γλυτώσει
μα η τελευταία μαχαιριά θα' ρθεί να με σκοτώσει
στάχτη θα γίνω στη φωτιά και θα χαθώ στ' αστέρια...

Φώναζε η μοίρα μου θαρρώ, την άκουγα τα βράδια
σύρε την πόρτα άνοιξε και τρέξε στο σκοτάδι
μη φοβηθείς στο διάβα σου αν συναντήσεις Άδη
σαν ξημερώσει θα χαθούν του πόνου τα σημάδια...

Το θάνατο σαν συναντάς να τον κοιτάς στα μάτια
μη σε τρομάζει και θα δεις πως μια σκιά είναι μόνο
πως μοιάζει με τον έρωτα απλά σε άλλο χρόνο
ο πρώτος δίνει την καρδιά στο δεύτερο κομμάτια..

Αγέρωχα σε κοίταξα με βλέμμα παγωμένο
στα όρια μου έφτασα και έτρεμε η ψυχή μου
είπα να ψάξω μήπως βρω και εγώ την αντοχή μου
και αλλάξω χρώμα στης ζωής το μαύρο πεπρωμένο...

Α.ΑΝ.Π.Δ 09/03/2015-556941

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2015