-κενό-

Δημιουργός: Γιώργος Παν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα χέρια τρέμουν.
παγωμένη.
όρθιος.
Προτιμώ να κοιμάμαι.
το κουρελιασμένο μου σώμα.
Πόνος
Φθορά
Όλα ρέουν
κι εγώ τα κοιτώ βουβός
Η αγάπη σας πέφτει πάνω μου και με κομματιάζει.
να σας θαυμάσω.
Να σας κοιτάξω κατάματα. κάθε φορά εκεί..
Οι πιο κοντινοί μου φίλοι. Ο κατάκοιτος παππούς μου. Ο τρελός του χωριού. Αυτοί οι δύο ποτέ δε με κοίταξαν στα μάτια.
Προσπαθώ ακόμη να σας μιλήσω. Από εδώ κάτω. Πλέω μέσα στο βούρκο.
Ζαχαρωμένα αμύγδαλα
ήχος χωρίς μουσική
χώρος χωρίς χωρίσματα

μα

φυσάει κάτω από τον πλάτανο.
Στο γκαλντερίμι δίπλα απ' το ρυάκι.
Κρύος ξερός αέρας.
Ανοίγεις το στόμα σου και χορταίνεις.
Και άκου!
Παίζουν μουσική!
Τραγουδάνε!
Χορεύουν!
Γελάνε!
Πάρε φίλε! Πιες μαζί μας.
Ο κόσμος αν έχει διάθεση να μας καταπιεί ας μας πάρει όλους μαζί.
-Τι λες?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-03-2015