Λεμονανθός

Δημιουργός: Highlander rev

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παρατηρώντας, από το θολωμένο τζάμι την δροσισμένη λεμονιά,
το βλέμμα μου έπεσε πάνω στον πρώιμο ανθό της άνοιξης.
Θεϊκή η επιμονή σου στον χρόνο, φύση.
Καρτερείς στα ανεμοδαρμένα και παγωμένα βλαστάρια σου να φέρουν την ελπίδα.
Και ήρθε η ώρα και ξεπρόβαλε το πρώτο σου μπουμπούκι.
Μαγεμένος απ'το θαύμα σου, την γέννα σου,
δίνω μια στα παραθυρόφυλλα και ξεπηδώ στο πεζούλι με τα ξομπλιαστά πιθάρια,
που τα κατακλύζει η ζήλια' περιμένοντας και αυτά να λουλουδίσουν.
Μα δεν σε χορταίνω λεμονιά, και πλησιάζω και άλλο κοντά σου.
Συνάμα, ξεπετάγεται ξαφνικός και φωνακλάς ο άνεμος, να χαρεί και αυτός,
που με τόση μαεστρία μετέφερε το σπόρο.
Στην παρηγοριά, πως θα κατασταλάξει ο Μάρτης να σου χαρίσει τα χάδια,
έρχομαι δίπλα σου να τα χαϊδέψω εγώ τα μουσκεμένα κλαδιά σου,
και να παίξουν τα φύλλα σου στο στοργικό μου φύσημα.
Και φτάνω να δω το καμάρι σου, το λεμονανθό σου.
Μέσ'την τόση ομορφιά του, το στολίζουν οι σταγόνες που τρεμοπαίζουν και καθρεπτίζονται
στην λάμψη του ήλιου,
που μόλις ξέφυγε από τα μανιασμένα σύννεφα,
που χτυπούσαν τα τύμπανα του ουρανού.
Ήρθε, να σου χαρίσει λεμονιά, το πιο πλατύ του χαμόγελο και τα ακριβά του δώρα να στολίσουν το καμάρι σου.
Να σ'αγκαλιάσει, να σε ζεστάνει, να σε παρηγορήσει και να σου πει βάστα!
Λίγη ακόμα υπομονή και όλος ο κόσμος θα καρπίσει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2015