Dulce et Decorum est pro patria mori

Δημιουργός: LefterisGarofalakis, Ελευθέριος Γαροφαλάκης

Ελεύθερη μετάφραση από το ομώνυμο ποίημα του Wilfred Owen

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καμπουριασμένοι όλοι πίσω από σακιά
σαν στραβοκάνηδες ζητιάνοι, βλαστημάμε
μέχρι το γόνατο έχει φτάσει η λασπουριά
βήχουμε σαν φυματικοί. Και ξεκινάμε.

Άνδρες βαδίζουν κούτσα-κούτσα κοιμισμένοι
Πολλοί έχουν χάσει πια ακόμα και τις μπότες
ξέπνοοι άλλοι και στο αίμα ποτισμένοι
Άλλοι τυφλοί, όλοι ταλαίπωροι στρατιώτες.

Βάδην με πλάτη στις δεινές φωτοβολίδες
αχ τα ξεκούραστα μετόπισθεν μας γιάνουν
κουφοί στο σφύριγμα που κάνουν οι οβίδες
ξεπερασμένες, κουρασμένες, δε μας φτάνουν.

Αέρια! Γρήγορα τις μάσκες σας παιδιά
τι πανικός μες στο σκοτάδι άντε βρέστη
κάποιος δεν πρόλαβε, ουρλιάζει, αγωνιά
λιώνει και καίει σαν να 'χει πέσει στον ασβέστη.

Μέσα απ’ το πράσινο θαμπό γυαλί της μάσκας μου
σαν σ ένα πράσινο βυθό είδα να πνίγεται
κι όταν κοιμάμαι, σβήνει εκεί μπροστά μάτια μου
τα τόσο ανήμπορα, κι αισχρός εφιάλτης γίνεται.

Αν σ' ένα όνειρο κι εσύ όμως περπατούσες
πίσω απ' το κάρο που κουβάλαγε φορεία,
να σπαρταράνε άσπρα τα μάτια του αν θωρούσες
λες και ο διάολος δε χόρταινε αμαρτία.

Σε κάθε φτύμα του αν έβλεπες το αίμα
αφρός να χύνεται απ’ το στόμα του στο γένι
σαν τον καρκίνο αισχρό, μαύρο, πικρό σαν φλέμα
σπασμωδικά απ τα πνευμόνια ν’ ανεβαίνει

Με τόση ζέση φίλε μου δε θε να 'λες
στο διψασμένο για μια στάλα δόξα αγόρι
το αρχαίο ψέμα Dulce et Decorum est
Pro patria mori.
[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-03-2015