Θυμάμαι

Δημιουργός: Aλκης Καμπάνης

Καλημέρα. Ύστερα από πολύ καιρό, νά'μαι και πάλι εδώ με μια γλυκιά μελαχγολία λόγω των ημερών...Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσες φορές έρχονται στην μνήμη μας,
εικόνες και αναμνήσεις ξεχασμένες
Τα παιδικά τα χρόνια της ζωής μας
Εικόνες, μυρωδιές αγαπημένες

Το σπίτι το ζεστό, τις μέρες Χριστουγέννων
Στολίζοντας το δέντρο το ψηλό
Τραγούδια και φωνές αγαπημένων
Να φτάνουν ώς τον ουρανό

Πόσο μου άρεσε να κάθομαι αλήθεια
Μες του σπιτιού την θαλπωρή
Έσβηνα τα φώτα και κρυφά
ʼνοιγα τα δώρα από συνήθεια

Θυμάμαι την γιαγιά μου με αγάπη
Στα γόνατα της να με παίρνει κάθε βράδυ
Και να καθόμαστε μαζί δίπλα στο τζάκι
Και να μου λέει χίλια-δύο παραμύθια

Θυμάμαι την γειτονιά μου, που έμενα μικρός
Και το μεγάλο πανηγύρι του Αγίου
Πίσω απ' την πόρτα περίμενα βουβός
Κάποιο παιχνίδι απ΄τα χέρια του Πατέρα

Τη μια χρονιά ήταν ένα νεροπίστολο
Και έβρεχα ότι έβρισκα μπροστά μου.
Την άλλη πάλι ένα μικρό αρκούδι
Που κοιμόμουν με αυτό στην αγκαλιά μου

Κι ύστερα πάλι, η σκέψη μου γυρίζει
Στα παιχνίδια που παίζαμε μικροί
Κρυφτό, κυνηγητό, αμπάριζα και μπίζ
Μακριά γαϊδούρα, κι η Μάνα να τραβάει το αυτί

Τότε ακόμα υπήρχανε αλάνες,
Να τρέξεις και να παίξεις σαν παιδί
Δρόμοι με χώμα και μυρωδιές πλάνες
Και να γυρνάς από το βράδυ ώς το πρωί

Πόσες φορές, δεν μάτωσα τα πόδια
Και πόσες άλλες το κράτησα κρυφό
Από της Μάνας τις φωνές για να γλυτώσω
Και στον δρόμο πάλι να τρέξω για κρυφτό

Κάθε βδομάδα μάζευα λεφτά,
Να τρέξω στο περίπτερο να πάρω
Την «Περιπέτεια», τον «Μπλέκ» κι άλλα πολλά
Και στις σελίδες τους τότε να «σερφάρω...»

Αγαπημένοι ήρωες βιβλίων, όπως λέν
Κι έγω ζούσα τις δικές τους ιστορίες
«Μύθοι του Αισώπου» κι ο Ιούλιος ο Βέρν
κάναν παρέα στις δικές μου ιστορίες

Τον Σεπτέμβρη θυμάμαι του σχολείου μυρωδιές
Ξύσμα μολυβιών και πλαστελίνη
Γομολάστιχες, μαρκαδόροι και ξυλομπογιές
Να φτιάχνω ζωγραφιές, που ήθελε «Εκείνη»

Και στο διάλειμμα να παίζουμε ποδόσφαιρο
Με εκείνα τα πλαστικά μπουκάλια πορτοκαλάδας
Να κάνουμε τους μάγκες στα κορίτσια
Του πρώτου έρωτα η γλύκα της ζαλάδας

Θυμάμαι την σχολική την μπλέ ποδιά,
το κυλικείο με τους λουκουμάδες κι ότι άλλο θές
Τα κορίτσια που κοροϊδεύαμαι με τ'αλλα τα παιδιά
Κι αλλάζαμε κρυφές, λοξές και ντροπαλές ματιές

Θυμάμαι την ασπρόμαυρη ΤV…
Τον ιππότη της ασφάλτου και τους Dukes,
Ήταν τότε εμπειρία μαγική
Μές τις εικόνες ταξιδεύαμε κι εμείς

Θυμάμαι παγωτό κυπελάκι κάθε Κυριακή
Εκείνο που είχε κούφια βάση
Και περίμενες εκείνη την στιγμή
Που το δωράκι του θα σκάσει

Χιλιάδες οι εικόνες και οι μυρωδιές
Τριγυρίζουν στο μυαλό μου
Όλου του κόσμου οι αγκαλιές
Θύμησες μου φέρνουν, νοσταλγό μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-04-2006