Love is in the air Δημιουργός: Επιτυχημένες_Απόπειρες http://successfulattempt.blogspot.gr/2015/03/love-is-in-air.html Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ήταν μια βροχερή τετάρτη σε ένα απ’ τα γνωστά σκυλάδικα των Εξαρχείων. Η γνωστή μιζέρια που μας διακατέχει όλους είχε ανακατευτεί με τη βροχή που ναι μεν έπεφτε στις ώμους μας αλλά τόσο μόνο, ώστε να είναι απλά ενοχλητική χωρίς να μας αναγκάζει να φύγουμε, δημιουργώντας έτσι ένα ακόμα πιο θλιβερό αποτέλεσμα.
«Δε γαμάς» μου είπε ο Μήτσος
«Μα γιατί να τη γαμήσω;» του απάντησα απορρημένος
«Όταν ένα αγοράκι αγαπάει πολύ ένα κοριτσάκι...» ξεκίνησε να μου λέει αναπαράγοντας την κυρίαρχη ετεροκανονικότητα.
«...Της λέει ότι την αγαπάει και της χαιδεύει τα μαλλιά μέχρι να πιούν αρκετά και να γαμηθούν χωρίς αύριο επειδή ήδη θα έχει ξημερώσει;» τον ρώτησα κάνοντας του ταυτόχρονα ματάκια.
Ο Μήτσος αναστέναξε και με χτύπησε στην πλάτη σα να καταννοούσε και να τόνιζε ταυτόχρονα το πόσο καθυστερημένος είμαι ή τέλος πάντων το πόσο με θεωρούσε αυτός.
«Άκου, θα φύγω τώρα, καλά να περάσεις και μην ξεχνάς, αν δεν σου κάτσει μπορείς πάντα να ξανασχοληθείς με την πολιτική, μας λείπεις Φώντα όλοι σε αγαπάμε» με φίλησε στο μάγουλο αγγίζοντας με τη γλωσσίτσα του τα γένια μου και έφυγε. Στο καλό Μήτσο.
Και έτσι κάθησα μόνος μου στην είσοδο του σκυλάδικου μετρώντας τις στάλες της βροχής αφού δεν είχα πολύ μπαταρία για candy crush μέχρι να ‘ρθει το κορίτσι. Τώρα βέβαια πρέπει να σας πω λίγα πράγματα για αυτήν. Βγαίνει σε σκυλάδικα αλλά κατά βάση είναι χιψτερού σε αντίθεση με μένα που βγαίνω σε σκυλάδικα αλλά είμαι εντεχνιάρης. Της αρέσουν οι μαλακίες που γράφω και μου αρέσουν οι μαλακίες που λέει. Λέει αρκετές και είναι πάντα οι ίδιες, αλλά μέσα από τον καταιγισμο των ηλιθιοτήτων που ξερνάει για τη φωτογραφία και το θέατρο μπορεί κανείς να διακρίνει μια μικρή σταδιακή βελτίωση στην πολιτική και πολιτισμική της συνείδηση. Κοινώς τη λατρεύω γιατί είμαστε διαφορετικοί, αυτή βελτιώνεται, εγώ έχω πάρει κατηφορικά τη ζωή με ένα ποδηλάτο με τρυπημένο λάστιχο. Τα ετερόνυμα έλκονται και λοιπές μαλακίες.
Όμως να ρε φίλε,τούτες τις γαμημένες ώρες που θέλεις να κάνεις την πιο σκληρή αυτοκριτική στον εαυτό σου για το πόσο σεξιστικό είναι να απολαμβάνεις που έχεις καταλάβει ένα δυο πράγματα παραπάνω για τη ζωή σε σχέση με την wannabe(από σένα) σύντροφο σου, χάνεις στο candy crush, και σα να μην έφτανε αυτό, έρχεται επιτέλους εκείνη και σου αποδεικνύει οτί σκατά ξέρεις και σκατά θα τρως γενικά μια ζωή.
«Τι κάνεις;» τη ρωτάω όσο πιο χαλαρά μπορώ ενώ μια φωνούλα μου σφυροκοπάει τον εγκέφαλο με οδηγίες «ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΟΡΜΑΛ ΑΠΟΨΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΙΣΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ». Αναστενάζω. Είναι πολύ αργά. Με διαβάζει και έχουμε μιλήσει, ξέρει τη φάση μου και εγώ τη δική της, δεν υπάρχει χωροχρόνος για κανονικότητες εδωπέρα, μόνο διάστημα για να γλείψουμε μαζί όσες λέξεις παρερμηνεύτηκαν. Μέχρι την την τελική εξάλειψη της ίδιας της γλώσσας φυσικά.
«Καλά είμαι Ξενοφώντα, εσύ;»
«Μια χαρούλα, έπιασα δουλειά σε δικηγορικό γραφείο»
«ΟΑΟΥ!» (Θα ήθελε μια τέτοια δουλειά, δεν αμφιβάλλω) φωνάζει τραβώντας με κι απ τα δυο χέρια προκαλώντας μου ένα μικρό καρδιακό. «Αλήθειααααα;»
«Όχι προφανώς» της απαντάω «Αλλά αφού επιμένεις να με φωνάζεις με αυτό το απαίσιο όνομα τέτοιες μαλακίες θα σου λέω»
«Είσαι βλάκας»
«Όχι εσύ είσαι»
Να τη φιλήσω, να μη τη φιλήσω σκέφτομαι
Τελικά δε το κάνω, είχε κάποια δίκια ο Μήτσος. Στο μεταξύ, η μουσική που παίζει το σκυλάδικο έχει χαμηλώσει πολύ, απίστευτη ησυχία για τα Εξάρχεια, μα που πήγαν όλοι; Θα μου άρεσε να πιστέψω ότι πρόκειται για κάποια σιωπηλή ενθάρρυνση από το «ευρύτερο κίνημα» να το προχωρήσω με την κοπέλα αλλά εχω από καιρό εγκαταλείψει τις όποιες ελπίδες ενθάρρυνσης για οτιδήποτε από οποιονδήποτε. Το εργατικό κίνημα ή θα είναι λούμπεν ή δε θα υπάρξει. Η ηθική είναι ο καλύτερος υλισμός. Ο μαρξισμός είναι ενδοκινηματικό παλούκι περιφρούρισης.
Πίσω στα δικά μας όμως. Δεν τσουλάει το πράγμα με τίποτα λέμε. Λεφτά για αλκοόλ δεν υπάρχουν. Όχι ότι θέλω να τη μεθύσω (ούτε θεωρώ όμως ότι το να είναι κάποιος νηφάλιος όταν μου μιλάει είναι υπέρ μου), μάλλον θα με πιάσει πρώτο έτσι κι αλλιώς. Όποιος το κόβει για πολλούς μήνες την πληρώνει κάτι τέτοια βράδια πολύ ακριβά. Να θες να μείνεις σε μια κατάσταση μεταξύ του κάνω κεφάλι και του γίνομαι λιώμα παρέα με έναν γαμημένο άνθρωπο που κάπως σκατά ένιωσες δυο πράγματα παραπάνω και να σε απασχολούν κατί ηλίθιες χημικές αντιδράσεις που μπορούν να αποτυπωθούν με μαθηματικά. Καλά. Άμα ήταν άλλη περίσταση θα κρατάγα τους μαθητικούς τύπους σε χαρτί υγείας για να σκουπίσω τον εμετό απ’ το αλκοόλ κι απ την αηδία για τη λάθος καταννόηση του έρωτα. Ω καλά πάλι παρασύρθηκα. Και επιπλέον δεν έχω μάθει να ανοίγω τις μπύρες με αναπτήρα.
Η ώρα περνάει, έχουμε πει τα πάντα και όπως γινεται συνήθως σε κάτι τέτοια δεν έχουμε πει τίποτα. Ναι εντάξει αναλύσαμε την ιστορία της θρησκείας και πόσο κακό κάνει στον άνθρωπο. Εγώ μεθαύριο θα ξαναβρεθώ με λίγο ή περισσότερο βαριά καρδιά στα ίδια πολιτικά υπόγεια(άντε ισόγεια) που είμαι ταγμένος και αυτή θα πάει να κάνει καριέρα, τι σκατά το θέλαμε το μπλα-μπλα δηλαδή; Πάλι καλά που μου έχει υποσχεθεί η γλυκιά μου πώς άμα γίνει «Τίποτα» θα με κρύψει. Μου αρέσει ο χαρακτηρισμός του «Κάτι» ως «Τίποτα». Ξέρεις, αφήνει μετέωρα τα πράγματα, μπλέκει τα αντιμαχώμενα στρατόπεδα και συσκοτίζει την περιπλοκότητα του πράγματος. Συνήθως όταν λέει κάτι τέτοια απαντάω ξανά «Άμα γίνει τίποτα... και προσπαθώ μετά να το πιστέψω. Τέλος λέω ναι για να με αφήσει να μένω σπίτι της.
Anyway αφού τα κατάφερα και ζαλίστηκα απ’ το κρασί δεν έχει νόημα να το κρύβουμε άλλο.
«Κοίτα να δεις...» της λεω ενω τη φέρνω πιο κοντά μου
«Πες μου» μου λέει και αυτή θερμά και έτσι κάπως αναπτερώνομαι
«Σε γουστάρω εδώ και αρκετές δεκάδες ώρες ώστε να είναι σοβαρό, έλα να πάμε ένα ταξίδι μαζί»
«Που;» (υπερβολικά καλή αντίδραση)
«Κάπου που να γίνεται πόλεμος»
«Μην είσαι μαλάκας, τόσο ωραία το άρχισες»
«Καλά, καλά, πάμε έστω σε γειτονική χώρα από εκεί που θα γίνεται πόλεμος»
«Γλυκούληηηη» μου λέει και έτσι επισφραγίζεται η συμφωνία.
«Ω θεέ μου» σκέφτομαι ξεχνώντας για πολλοστή φορά στο διήγημα ότι είμαι υλιστής. «Ήρθε η μεγάλη στιγμή» και σκύβω να τη φίλησω, σκύβει και αυτή.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2015 | |