Εφέτος δεν ήρθε η άνοιξη

Δημιουργός: hellen!, Ελένη Ανγ

"Την άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις!". Έλα όμως που ξεχνάνε οι ψυχές να ζωγραφίζουν, να υφαίνουν, να γελούν και δίχως αιδώ χάνουν την άνοιξη του νου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εφέτος δεν ήρθε η άνοιξη.
Δεν άνθισαν τα λουλούδια,
μήτε το κελάηδισμα των χεληδονιών ακούστηκε
στην ρημαγμένη πόλη.

Δεν άνοιξαν οι ουρανοί,
ν' αποσταχτεί, το όμορφο γαλάζιο,
στη ματιά των πικραμένων ανθρώπων.

Κανένα αεράκι δε φύσηξε,
να πάρει τους ψιθύρους του χειμώνα,
μακριά από τις κουρασμένες μας καρδιές,
και να προσδώσει στα τσιμεντένια πνευμόνια μας,
μιαν ανάσα ελπίδας, μια πνοή ονείρου!

Εφέτος δεν έβρεξε όπως έβρεχε παλιά.
Φέτος μονάχα άστραψε, και φώναξε και μάζωξε,
της θηριωδίες της συννεφιασμένης μας υπάρξεως.
Δεν μαλάκωσε το χώμα,
δεν φυτρώσανε καρποί,
να χορτάσουν οι πεινασμένοι εργάτες,
και όσο νεροποντή τους έπνιξε,
πάλι διψασμένοι σώπασαν.

Εφέτος δεν ήρθε η άνοιξη και φοβάμαι.
Άλλοτε συνήθιζα ξυπόλυτο να τραγουδώ στη βροχή,
δίχως αιδώ να τρίβομαι στη λάσπη,
να τραγουδώ γυμνό στο χιόνι και στο κρύο,
και δίχως την σκιά μιας αλλόκοτης συνήθειας,
να ζωγραφίζω λουλούδια και δέντρα,
γεμάτα χεληδόνια και ψιθύρους,
σ'ένα κομμάτι χαρτί, σ'έναν τοίχο,
κι έπειτα να χάνομαι σε αυτά-
έτσι απλά -
με το κλείσιμο των ματιών,
με την δρόσο της στιγμής,
με την θύμηση της όμορφης ζωής,
που μ' είχα τάξει.

Τι σου 'ναι ο κόσμος τελικά,
πώς ξεγλιστρήσαν έτσι;
Για ποια καρδιά;
Για ποιο τραγούδι;
Για ποια ηλιαχτίδα ξεχάσαμε;
Για ποια συνήθεια τη χάσαμε;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2015