Το Δάκρυ Ενός Παλιάτσου

Δημιουργός: Κόκκινος Πίθηκος, Πάνος Μ.

Απρίλης, 2015

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κυλάν οι ώρες μακρυά σου, σαν στάλες τις βροχής
κι εγώ μονάχος μου θυμάμαι το άλλο μου μισό,
θυμάμαι που είμουν η ασπίδα στα βέλη της λογικής,
κάνοντας ότι πιο πολύ μισώ
όλοι κατηγορούσαν και χτυπούσαν τον έρωτα
γιατί δεν υπάκουε στην λογική
κι όλο έκλαιγες σε βράδια αξημέρωτα
και γω μονάχα ήμουν εκεί...

και σαν παλιάτσος γέλαγα...
γιατί αυτό είναι η αγάπη...
ένας παλιάτσος που γελά,
δίχως να περιμένει κάτι,
κρύβοντας έντεχνα το δικό του δάκρυ...

έχτιζα παλάτια στα όνειρα μου
μα τα γκρέμισες όλα κι ο κρότος απ'το πέσιμο, μεγάλος
τράβηξα από πάνω σου την πληγωμένη τη ματιά μου
και τώρα τα παλάτια χτίζει άλλος
γιατί βλέπεις δεν ήταν λογικό
προσπάθησα όσο μπορούσα
να είμαστε μαζί εμείς οι δυό
και για κάθε βέλος τους πονούσα

τώρα ο παλιάτσος κλαίει
γιατί δεν έχει αγάπη
πια ο παλιάτσος δε γελά
μα περιμένει κάτι
και δεν τον νοιάζει αν θα φανεί,
το τελευταίο δάκρυ...






[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2015