Η απλοχεριά των δειλινών

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η απλοχεριά των δειλινών ουράνιο φίλεμα
ζητούσες άνοιξης νυχτιές χωρίς τον Μάη μου
το τρέμουλο του σ’ αγαπώ, αγάπης σμίλεμα.
Αχ! πόσο έχασα καιρό ενώ ήσουν πλαϊ μου

Στις ανηφόρες των καιρών μπρος στ’ αετώματα
με βρήκε η επίθεση φιλιών, μικρό και άμαχο,
κι αρχίζεις μάτια μου στων Άγγελων τα δώματα
για της ψυχή σου να μου λες το πολυτάραχο

Χίλιες ανήθικες φωνές είχες τριγύρω σου
στης αγκαλιάς σου όμως εγώ μέσα την άβυσσο,
με τα φιλιά με είχες μεθύσει και το μύρο σου
κι ήταν το τέλειωμά σου, φως απ’ τον Παράδεισο

Με απλοχεριά των δειλινών, τρελά με μάγεψες
και στου κορμιού μου τ’ αχανή νύχτα ροβόλησες,
με το πιστόλι της αγάπης με σημάδεψες
και με άγιο βόλι του καημού με πυροβόλησες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2015