Περιμένοντας τα πουλιά

Δημιουργός: Γιάννης Ποταμιάνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Comic Sans Ms][color=sienna][B]Περιμένοντας τα πουλιά[/B] [/color]
[color=navy]
Ολημερίς
κλεισμένος στο κλουβί του
[color=#f3f7fe]---------------------- [/color]περιμένει τα πουλιά
Αλλά τα πουλιά δεν έρχονται
[color=#f3f7fe]---------------------[/color] τον έχουν λησμονήσει
Όμως,
αυτός πάντα περιμένει τα πουλιά
πάντα περιμένει το φτερούγισμα
[color=#f3f7fe]----------------------------------[/color] του σμήνους
Αφού κάποτε, ήταν ταξιδιάρικο πουλί
[color=#f3f7fe]------------------ [/color]κι έλαμνε στους ανέμους
Αλλά τώρα, που δεν υπάρχει πια ταξίδι
[color=#f3f7fe]---------------------[/color] και σκόρπισε το σμήνος
του έμεινε μόνο η προσμονή
Γι’ αυτό λοιπόν,
κλεισμένος στο κλουβί του
[color=#f3f7fe]-----------------------[/color] περιμένει τα πουλιά
Ολημερίς, ματαίως περιμένει
[color=#f3f7fe]---------------[/color] να κελαηδήσουν τα πουλιά,
να λάμψουν
[color=#f3f7fe]-------- [/color]ιριδίζοντας στο γαλάζιο ουρανό
γιατί τα πουλιά πια δεν έρχονται
[color=#f3f7fe]-----------------------[/color] τον έχουν λησμονήσει
Έτσι λοιπόν κι αυτός, νυχτοβάμονας
[color=#f3f7fe]------------------[/color] την ώρα του λυκόφωτος
[color=#f3f7fe]-----------------[/color] βγαίνει απ’ το κλουβί του
και σε μονοπάτια δνοφερά
[color=#f3f7fe]----------------------------[/color] σεληνοστάλακτα,
μέχρι το λάλημα του πετεινού
[color=#f3f7fe]------------------------[/color] ψάχνει το νέο αστέρι
Ψάχνει
μέχρι την ώρα της ανατολής,
που επιστρέφει ασπαίροντας
[color=#f3f7fe]--------------------[/color] στην πάχνη του τοπίου
Και με το λάλημα του πετεινού
σφάζει το πεπρωμένο του
[color=#f3f7fe]------------------------[/color] καταμεσής του ήλιου
Τότε είναι
που βλέπει τον άδειο ουρανό
και τη σκιά της μέρας
[color=#f3f7fe]-------------------------[/color] να τον καταδιώκει
επίμονα και απροκάλυπτα
[color=#f3f7fe]-----------------[/color] σαν ευσυνείδητος χαφιές
Ακριβώς τότε είναι,
που νοιώθει κατάστηθα
[color=#f3f7fe]---------[/color] της μέρας τη πρώτη μαχαιριά
και επιστρέφει στο κλουβί του
[color=#f3f7fe]----------------------------------[/color] αταξίδευτος
με την πληγή του χαίνουσα
[color=#f3f7fe]--------------------------------[/color] να αιμορραγεί
σαν κόκκινο γαρύφαλλο στο στήθος
Γιατί άλλη μια μέρα, χάθηκαν τα πουλιά
[color=#f3f7fe]--------------------[/color] χάθηκαν και τ’ αστέρια

[color=#f3f7fe]------------------------[/color] Γιάννης Ποταμιάνος[/color][/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2015