Ασβέστης και ήλιος

Δημιουργός: Τρυγητής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ασβέστης και ήλιος
Και ένα μικρό παράθυρο στο χρώμα στο
της θάλασσας
Μια μικρή πέργκολα που ανασαίνει
Την μυρωδιά του γιασεμιού
Εγώ ερημίτης, χάνομαι
Πάνω στο φτερό της πεταλούδας και ταξιδεύω.
Γυρίζω πάνω από τα βράχια
Εκεί που ο άνθρωπος ξεπλένει τις πληγές του
Έρωτα.
Χαμένους πόθους αντικρίζω
Και σπίτια κλειστά γύρω από τα κύματα.
Εκεί μέσα στην μικρή κάμαρα
Μέσα στο ασβεστωμένο σπίτι
Δυο κορμιά ταλαντεύονται βιάζοντας την σιωπή
Και η ψυχή μου πάντα εκεί να αγναντεύει, τα
Αμείλικτα στοιχειά της σιωπής και δυο φωνές που ξεχάστηκαν στο σύμπαν.
Αναμνήσεις πορφυρές, γραμμένες
στην παλάμη του ουρανού
Στιγμές εφηβικές, χωμένες στα φτερά
του έρωτα.
Σαν αγάλματα οι άνθρωποι, μικρές
βραχνές κραυγές, εκεί που σκάζουν τα κύματα.
Και εγώ πάντα εκεί πάνω στο φτερό της πεταλούδας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2015