Στης μοναξιάς τη δυστυχία

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά, σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΣΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ


Στα όνειρά μου πιάστηκε,
σε δόκανα που καίγαν,
γυναίκα που ξιπάστηκε,
πως μοναξιά τη λέγαν.

Σαν το χταπόδι άπλωσε,
τα μαύρα της πλοκάμια
και στης ζωής μου ξάπλωσε,
τα ζαρωμένα χράμια.

Σα μητριά μού φέρεται,
η μοναξιά μου πάντα.
Και δίχως να με ντρέπεται,
μου κάνει και λεζάντα.

Χαμογελάει, χαίρεται
όταν της λέω μείνε.
Μα σα νυχτώσει φαίνεται,
η μοναξιά πως είναι.

Επωδός:
Στης μοναξιάς τη δυστυχία,
στης μοναξιάς τη συμφορά.
ψάχνω να βρω ιχνοστοιχεία,
γι’ αυτό που λέγεται χαρά.

Μα η χαρά με προσπερνάει,
και δε μου ρίχνει μια ματιά.
Κι η μοναξιά με κυβερνάει
κι όλο φουντώνει σα φωτιά.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2015