σάμπως να περπατάω αιώνες

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σάμπως να περπατάω αιώνες
δανείζομαι το βλέμα απο μάτια λαμπυριστά
για να βλέπω ως πέρα μακρυά
και μέσα μου κάτι παράξενες εικόνες

ούτε σκοτάδι ούτε χάος στους αόρατους μου δρόμους
δάφνη για αναπάψη μύρτα και γιασεμί
να ευωδιάζουν τους παλιούς αξέχαστους μου τρόμους
κι η σαγίτα να πηγαίνει και νάρχεται γοργή

και τι χαμόγελο,λάχτάρα και μερμήγκιασμα
απο το τόξο το βαρύ ν'ακούω τον ήχο
άπρεπο δεν τον λέω και τρέμω στο μηλίγγιασμα
ψάχνοντας μάταια τον τελευταίο στίχο

θα φτάσω ως την πιο απόμακρη ακτή σου
κι ίσως σε δώ παράφορος πρώτη φορά
τυλιγμένη μες στην ανήκουστη ιαχή σου
που αμίλειχτη αντηχάει εντός μου τρυφερά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2015