Άτιτλο

Δημιουργός: Ενιπεύς

Χωρίς λόγια..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια μεθυσμένη ανατολή μας χάρισε αιώνες,
κι'ο χρόνος δες.. πως ξεχειλίζει προς τα πίσω,
μέσα στο βλέμμα σου ηλιόλουστοι ελαιώνες,
κοχύλια, αίμα, μέλι και νερό θα τους ποτίσω.

Είναι τα μάτια σου που σκίζουν με μανία,
πίσω απ'τα μάτια μου ότι μισόκρυφα κοιτούνε,
είναι κι'αυτή η σκοτεινή μου η αγωνία,
μην μας σκοτώσουνε αυτοί που μας μισούνε.

Τώρα τ'αστέρια και το χώμα προσκυνάνε,
τα δυο κορμιά μας που γελάσανε τον Χάρο,
αλαφιασμένα χερουβείμ φτεροκοπάνε,
στης λάγνας καύτρας σου το βραδυνό τσιγάρο.

Στο Αχ εκείνο απ'το πρώτο το φιλί μας,
Θεοί και Δαίμονες παλεύαν για μια θέση,
τι μουσική τροχιά που πήρε τώρα η ζωή μας,
και τόση αγάπη πια στη γη πως θα χωρέσει..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2015