Αθέατος θεατής

Δημιουργός: Τσακίρη Χαρά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να κάθομαι για ώρες να μιλώ
Απέναντι σε μια φωτογραφία
Ανάποδα τους δείκτες να μετρώ
Να γίνομαι παιδί στην εφηβεία

Να λέω, να ρωτάω, να γελώ
Μπροστά σου να μην ντρέπομαι να κλάψω
Χωρίς φωνή απλά να σ' εξηγώ
Αυτά που σου χρωστούσα πριν σε χάσω

Να παίζω σαν σε θέατρο σκιών
Με αφή, γεύση, οσμή και αναμνήσεις
Τις ώρες που δεν ήσουνα απών
Και να κυλά η ζωή με ψευδαισθήσεις

Να ντύνω τα στιχάκια τα γυμνά
Που μέσα μου ξορκίζουνε τα "θέλω"
Με αγάπη, με θυμό, με ιδανικά
Και έτσι την φυγή μου ν' αναστέλλω

Να είσαι εκεί στην μέση της σκηνής
Να δίνεις ρεσιτάλ μόνος στο πιάνο
Κι εγώ, ένας αθέατος θεατής
Να σβήνω στο crescendo σου επάνω...

2009

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2015