ούτε καν

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τοίχος για παράπονα που χτίστηκε από πέτρα
στήθηκε στο δρόμο μου να γράψω με το κάρβουνο
κι άλλη δεν νόησα επιλογή άρχισα με φαλτσέτα
να ανοίξω ένα παράθυρο μα το θελα εξάγωνο

Ενιωθα βέβαια τις ψυχές γλυκά να τραγουδούν
και είχα ελπίδα πως παλμούς που χάραζα ακούν
χίλιες ζωές συνέχισαν μία μιλάει μου λόγο απλό
έχει σημείο εκεί με χώμα ,από δω σκαλίζω εγώ

-Χρειάζεσαι φτερά αητού και γερακιού
Χρειάζεσαι δροσιά στο μέτωπό σου
χρειάζεσαι τα οράματα του ουρανού
χρειάζεται να δώσεις πίστη στο Θεό σου
.............................................................................................................
Χίλιες ζωές συνέχισαν μία μιλάει μου απλό το λόγο
χρειάζεται απ'το χωμα τούνελ ή να βγεις από το θόλο
................................................................................................................
Να δώσω πίστη... έψαξα την κόρη μου, βατράχι στο φλασκί μου
μια κόρη ξένη μου με μουχλιασμένο καστανό χακί να βρω ,ψυχή μου
στη σκιά που χάνονταν -του σκεύους την κοιλιά -ενώ στη γη μου
έρεαν καταρράκτες ,θάλασσες ,ωκεανοί για να καθρεφτιστώ ,ζωή μου

Δεν θέλω πια να ανοίξω γούρνα ίσα με τα μέτρα μου στον τοίχο
ούτε καν να τη χαράξω τη μορφή μου, με φαλτσέτα ή και αξίνα ή και μίτο
Το ηχόχρωμα της ζεστασιάς ,της τρυφερότητας και της αγάπης φως μου
ζητώ τον ήλιο που μου έκρυψε ο εκδικητικός σε μένα εαυτος μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2015