Πεθαίνοντας τι μου 'λεγε η ειρήνη

Δημιουργός: katie, Κατερίνα

Όπως και η ελπίδα έτσι και η ειρήνη λέγεται ότι ποτέ ή τελευταίες πεθαίνουν,αλλά εκεί που καταλήξαμε...Βέβαια δεν πέθαναν, αλλά είναι βαριά τραυματισμένες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε'βλεπα πώς ανέβαινες
ψηλά στον ουρανό,σαν
περιστέρι που αφήνει την
ύστερη φωνή του

Σε'βλεπα ν'απλώνεις
τα δυό σου χέρια και να
ζητιανεύεις ανακωχή,μα
αναταπόκριση ποτέ δεν πήρες

Σε'βλεπα να περαπατάς
στους δρόμους,ντυμένη με
κουρέλια και να σέρνεις
πίσω σου νιούς και νιές

Στεφάνωνες τα νεκρά παιδιά σου
που έπεφταν απ'του πολέμου τα
μαχαίρια,τους κυνηγημένους
φιλοξενούσες σε φιλικά λημέρια

Πάντα ζητιάνευες για φιλία
πάντα ταπεινά έκανες πίσω,
καθώς σε απόρριπταν οι λαοί.
Τώρα είναι,σίγουρα αργά

Σε'βλεπα που ανυψωνόσουν
κι ακόμα άπλωνες τα χέρια
ικετευτικά,για τελευταία
φορά,να σε δεχτούν

Πεθαίνοντας μου έλεγες
τα βάσανά σου τα πικρά
και πάλι παρακαλούσες
για λίγη ανθρωπιά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2006