Η μοναξιά μας

Δημιουργός: Γιαννος Αλαργινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η μοναξιά μας.

Τόσα γεμίσαμε ποτήρια με λυγμούς
όσα κι αν ήπιαμε δε φτάνουν να μεθύσεις
με το τραπέζι να μετράει τους σφυγμούς
πάντα να λείπουν όσοι χρειάζονται να ζήσεις

τόσα σκορπίσαμε τα δάκρυα παντού
τόσα που λεν όλα στη φύση ότι φτάνει
μα έχω τη ζήλια ενός ανήμερου καιρού
να μην αντέχει στα αισθήματα να χάνει

μα φτάνει τώρα, κι ας χαθήκαμε στην ώρα
ας μείνει πίσω και ας ψάξει να μας βρει
καλά κρυφτήκαμε στου μέσα μας τη μπόρα
κανείς δε πρόκειται ποτέ του να μας δει

χίλια σημάδια χίλιες νύχτες κι άλλα χίλια
πόσα αφήσαμε και χάθηκαν μαζί
όταν χωρίσανε τα δυο σφιχτά μας χείλια
όταν φιλήσανε για μας , ότι δε ζει

τόσα γεμίσαμε ποτήρια με λυγμούς
τόσα κεράσαμε να πιούμε στην υγειά μας
μα το τραπέζι δε μετράει πια σφυγμούς
μόνο μετράει τα βαριά τα βήματά μας
κι αυτό που σέρνει από πίσω … η μοναξιά μας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-05-2015