Φαλτσο Ζεμπεκικο Ψυχησ

Δημιουργός: ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ 'ΣΕ ΤΑΞΙΑΔΙΑ ΜΑΚΡΥΝΑ'

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σπατζαμέντο σε ‘τζένεραλτ - κάρκο’, φορτηγό,
λάσινγκ στο ντέκ, κι ας είναι οι γρύλλοι λίγοι,
με τις μπαστέκες, περασμένες στα ποδάρια,
οι κάβοι διπλοί κ' οι πόρτες απ' τα αμπάρια ανοιγμένες,
οι κουραδόροι ασφαλισμένοι όλοι να είναι επάνω,
δεμένοι είμαστε ακόμα στο Χοκάιντο.

Με τρισίλιο διπλό, και τις μπαρούμες τις παλιές μας ματισμένες,
πάνω σε σκουριασμένα σύρματα βουβές και κρεμασμένες,
έξι οι ναύτες κι ο λαδάς σκυφτοί πάνω στα ρέλια,
πιο δίπλα απλωμένα, εφτά σαπάνια με τα ματσαπλιά,
'όλα 'ναι σένια', γνέφει ο γραμματικός απ' την κουβέρτα.

Μέσα από το μεσαίο αμπάρι ο λοστρόμος, θυμωμένα,
με φάλτσα φωνή, να φωνάζει απεγνωσμένα,
ρεφόρτσα και γκάιδες στα δυο τα χέρια του τα ματωμένα,
το κύμα να χτύπα του ντόκου τα μπαλόνια, τα δεμένα,
το πέλαγο μου είναι γνωστό, μα τα λιμάνια τούτα, ξένα.

Αίμα που στάζει σαν δάκρυ,
σαν φάλτσο ζεμπέκικο ψυχής,
δε συνηθίζεται του ναυτικού ο πόνος,
πιότερος εκείνος, εκείνος της φυγής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2015