Μπόλι

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα μπολιάσω της νύχτας το κλαδί που κυρτώνει
θ’ ατενίσω το ρόλο που ‘χει παίξει ο…Φυσσούν
έχει πιάσει από μέρες ο καιρός να φορτώνει
και στ’ απάνεμα μέρη οι αγέρες φυσούν

Θα τραινάρω τη νύχτα ως να σβήσουνε τ’ άστρα
θα κουράρω τον χρόνο, μυ τυχόν και με βρεις
θα ποτίσω το χάδι που φυτεύεις στη γλάστρα
να ‘μαι αγάπη σου πάντα κι ο δικός σου γιαβρής

Κι όταν λείπεις στα ξένα θ’ ανεβώ στο φεγγάρι
ν’ αγοράσω μιά λάμψη, και ας είναι ακριβή
να στολίσω το βλέμμα, και ας έχει ….τιγκάρει….
από απέραντο πόνο, σε λησμόνιας λαβή…

Θα μπολιάσω τα χείλη, το φιλί σου ν’ αλλάξεις
να το δίνεις σε μένα στην αυλή σαν φανείς,
να κοιμάμαι τη νύχτα με αγάπης…μαλλάξεις…
το κορμί σου να «παίρνω» με κραυγές ηδονής!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2015