Σταυρωμένος θέλω να είμαι

Δημιουργός: MARGARITA

Καλησπέρα ψυχούλες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σταυρωμένος θέλω να είμαι

Ήρθες και ξάπλωσες πλάι μου. Κουβέντα ήθελες.
Βαρέθηκα είπες. Τόσα χρόνια καρφιά πάγωσε η πληγή,
λόγχη και αυτή! Κουράστηκα να μ ανασταίνουν.
Σταυρωμένος να είμαι θέλω να ξαποσταίνω.
Και εσένα να θρηνείς μην με ξεχάσεις μήτε στιγμή.
Ποθώ η αγάπη σου να είναι αληθινή.
Θέλω με ευλάβεια να γονατίζεις στη ψυχή μου.
Αυτή σε λάτρεψε και όχι το κορμί μου.
Που είναι η ψυχή σου να προσκυνήσω είπα…
ξέχασες τη Σερβία, το Μπεσλάν, το Ιράκ,
τώρα είμαι στο Νταχάμ και πάω για το Ιράν.
Είμαι εκεί που αθώο αίμα τρέχει να γεμίσει
το βαρέλι της παράνοιας. Γιατί ήρθες σε μένα ρώτησα.
Και εγώ είμαι τρελή. Είσαι, γιατί δεν άντεξε η ψυχή
το πόνο τόσα χρόνια και κούρσεψε τη λογική να αντισταθεί.
Μα εγώ δεν έχω συνείδηση θρησκευτική αποκρίθηκα.
Ούτε και εγώ επαναστάτης ήμουνα ένας ρακένδυτος φτωχός.
Τα δάκρυα μου είν αρμυρά και τα σεντόνια μου βρεγμένα
με αίμα ποτισμένα. Κουράστηκα να μ ανασταίνουν
βάφοντας κόκκινα τα αυγά στο αίμα αθώων ψυχών.
Και μετά τα εγκλήματα να λένε δόξα σοι ο Θεός. Τους μισώ.
Είναι ο κατάλογος μακρύς. Δύο χιλιάδων χρόνων πριν.
Θέλω να είμαι σταυρωμένος και εσύ εκεί κόντρα
στο έθιμο μόνη και ερωτευμένη. Πόρνη όχι μετανιωμένη.
Μέχρι του τέλους την αρχή Μαγδαληνή θλιμμένη.
Να έχω κάποιον να μ΄αγαπάει αληθινά. Αιώνια.
Δεν είχα εικόνα στη κάμαρα να προσκυνήσω τον Χριστό.
Μονάχα δύο ανατολής αχτίδες στο τζάμι κάνανε ένα σταυρό.
Και εγώ εκεί πλάι μου να κοιτώ βουβή το άψυχο κορμί..
Ένα παιδί κείτονταν πεθαμένο στο αίμα βουτηγμένο.
Ξύπνησα. Ποιος είσαι άρθρωσα….υπάρχεις ;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2006