Κοπέλες Σμιλεμένες Προσευχές

Δημιουργός: Νικόλας Φ. Κοκρής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τον ήλιο έστριψα νόμισμα
Να μάθω που πηγαίνω
Κι από το ηλιοφώτισμα
Με άρπαξε το φως σα βέλος τραίνο

Ακολουθώντας τα φεγγάρια τα ροδόχρυσα
Στα μάτια τις ελπίδες γλυκορώτησα
Που είναι του υπέρτατου ονείρου όλα τα σπίτια
Και μια θεά ξεπρόβαλλε και άρχισε στα μάτια μου τερτίπια

Έντυσε όλα κρυστάλλινα τα δειλινά νερά
Λιακάδα που ζωγράφισε τις φλόγες οχυρά

Στοιχειά που ξανασμίγανε
Δυο δρόμοι μοναχά ολόγυρα ξανοίγανε
Αντίκρυ δυο μονάκριβοι ορίζοντες καθρέφτες
Ζυγά ανεμομιλήματα
Δυο μανιασμένα κύματα
Σα χείμαρροι γυαλένιοι δράκοι ψεύτες

Τη ρώτησα απόγεμα
Για μια φωτιά σου απόσταμα
Χρυσάφι στο σαράι μου
Λιακάδα τι να κάνω
Λικνίστηκε στο πλάι μου
Και μια της μπούκλα πιάνω
Το φως της μ’απογείωσε στο τέρμα τ’ουρανού
Κι από το ηλιοβλόγημα
Κατάλαβα πως γίνεται
Το φως όταν σου δίνεται
Να μένεις μια για πάντα δίχως νου

Παντού σκιές και ψίθυροι κηρύχτηκαν παράνομοι
Λάβες γινήκαν λυγαριές
Με μια ρηξιά παρηγοριές
Τις μοίρες μου μεθύσανε ισόβια οι Άνεμοι
Τις φίλησα αδιάκοπα στα στόματα
Κοπέλες σμιλεμένες προσευχές
Κι αφιερώματα

Στοιχειά που ξανασμίγανε
Δυο δρόμοι μοναχά ολόγυρα ξανοίγανε
Αντίκρυ δυο μονάκριβοι ορίζοντες καθρέφτες
Ζυγά ανεμομιλήματα
Δυο μανιασμένα κύματα
Σα χείμαρροι γυαλένιοι δράκοι ψεύτες

Παντού σκιές και ψίθυροι κηρύχτηκαν παράνομοι
Λάβες γινήκαν λυγαριές
Με μια ρηξιά παρηγοριές
Τις μοίρες μου μεθύσανε ισόβια οι Άνεμοι
Τις φίλησα αδιάκοπα στα στόματα
Κοπέλες σμιλεμένες προσευχές
Κι αφιερώματα

Τις φίλησα αδιάκοπα στα στόματα
Κοπέλες σμιλεμένες προσευχές
Κι αφιερώματα
Κοπέλες σμιλεμένες προσευχές
Κι αφιερώματα
Τις φίλησα αδιάκοπα στα στόματα
Τις φίλησα αδιάκοπα στα στόματα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-05-2015