Ο απολεσθείς έρωτας

Δημιουργός: Μιχαήλ_Άσημος, Μιχαήλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περνούν απ’ την ζωή και φεύγουν οι άνθρωποι
δίχως να γνωριστούν, χωρίς ν’ αγαπηθούν
Γιατί φοβούνται να δουν την εικόνα τους
μέσα από τα μάτια του άλλου.

Τα χείλη σφραγίζουν ερμητικά
Τα κορμιά γιγαντώνονται και πετρώνουν
Κι οι καρδιές γίνονται μνήματα
που φιλοξενούν απολιθωμένα αισθήματα.

Και ξεχνούν, γιατί δεν θέλουν να θυμούνται
Και κρύβονται, γιατί δεν θέλουν να δίνονται.

Κι ο έρωτας; Που είναι ο έρωτας;
Ο παντοδύναμος, αέναος έρωτας;
Που μεταβάλλει την απόλυτη μοναδικότητα
σε ενιαία, ομοούσια κι αδιαίρετη δυαδικότητα;

Παγιδεύτηκε στην δίνη του αμείλικτου χρόνου
που τον φυλάκισε στις μαύρες τρύπες του χώρου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-05-2015