Κ.κ.ε

Δημιουργός: loco7

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δε φοβήθηκα ποτέ μου,
Δε λογάριασα πόνους και θυσίες,
Απήργησα όταν η απεργίες ήταν παράνομες,
Πολέμησα με τη ζωή μου όταν ο εχθρός χτύπησε τη πόρτα,
Πολέμησα με το όπλο, το μυαλό και τη καρδιά μου,
Για ένα κόσμο χωρίς αδικία,
για τον κόσμο που μου γνώρισε ο Μαρξ,
ο Ένγκελς, ο Λένιν,
η Επανάσταση του λαού της Ρωσίας.
Γιατί ήθελα τα χαμόγελα των ανθρώπων να μη κλείνονται σε έναν κόσμο για λίγους,
ήθελα να είναι όλων των ανθρώπων.
Δε φοβήθηκα ποτέ μου,
Δε λογάριασα πόνους και θυσίες.
Έχασα συντρόφους,
Έχασα τον Σουκατζίδη,
Έχασα τον Μπελογιάννη,
Έχασα την Ηλέκτρα,
Έχασα τους 200 της Καισαριανής,
Έβαλαν φυλακή, εξόρισαν, βασάνισαν και εκτέλεσαν τα καλύτερα παιδιά μου!
Αλλά οι δικές τους θυσίες με κάνανε πιο δυνατό,
Μου έμαθαν να αντέχω,
Να μη τα παρατώ,
Να συνεχίζω μέχρι να τελειώσω
Αυτό για το οποίο γεννήθηκα,
Αυτό για το οποίο θυσιάστηκαν
Όλοι μου οι σύντροφοι,
Για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό,
Για τα χαμόγελα, των ανθρώπων
Που πονάνε, που μοχθούν!
Και ΝΑ!
Είμαι εδώ και στέκομαι αλύγιστος,
100 χρόνια τώρα, και συνεχίζω…!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2015