Ουσιεσ

Δημιουργός: athos.ioannou@gmail.com

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΟΥΣΙΕΣ
Είχε το χέρι του απλωμένο...βλέμμα νεκρό, πάντα σβυσμένο,
Δώσε μου σε παρακαλώ...ένα ευρώ γα να την βρώ....

Στημένος στη γωνιά του πάρκου....ρωτούσε τους περαστικούς,
Αν περισσεύει μιά δεκάρα....κι΄εξιστορούσε τους καυμούς....

Ήτανε νέος στα τριάντα...ένας ψηλός μελαχροινός....
Σγουρά μαλιά...και μαύρα μάτια....και ήταν πάντα εκεί σκυφτός....

Ξέραμε όλοι πως ο νέος...ήτανε χρήστης ουσιών...
Κανείς δενν έκανε όμως κάτι...είναι η μοίρα των φτωχών...

Σήμερα πηγα στο παρκάκι....μ΄ένα κουλλούρι...και τυρί...
Να κολατσίσει ...μην πεθάνει, από την πείνα το παιδί...

Μα η γωνιά του ήταν άδεια...στην θέση του ένα σκυλί...
Ρώτούσα τους περαστικούς....κανείς δεν ήξερε να πει....

Έδοσα στο σκυλλί να φάει....και έφυγα βιαστικός....
Θα ξερει σκέφτηκα τα πάντα....του πάρκου ο αστυνομικός....

Φίλε του λέω...στο παρκάκι....που πήγε εκείνο το παιδί....
Με κοίταξε μα λυπημένος....συνέχισε στη σιωπή.....

Φώναξα πάλι να μ΄ακούσει....πες μου αν ξέρες...μην σιωπάς,
Πες μου τι έπαθε ο νέος....γιατί μωρέ δεν μου μιλάς....

Σήκωσε τότε τόνα χέρι....και έδειξε τον ουρανό....
Πάει μου είπε...κι ένα δάκρυ...πρόλαβα εγώ τότε να δω....

ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2015