Κατάπλασμα

Δημιουργός: skoutera, Παρασκευή Φούκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλανιέμαι μέσα στα δάση τα αφώτιστα
κι η καρδιά παράθυρο του νου
μου ψιθυρίζει να μην δίνομαι αλόγιστα
και να αφεθώ στα κρίνα του αγρού

Και όταν μια ανεμώνη κάπου κλαίει
δίνω φιλί στο δάκρυ της που καίει
και όταν ένας ψεύτης ψέματα μου λέει
έχω καράβι για το ψέμα του, που φταίει

Σκοτάδι στα κενά μου τα αφώτιστα
και ένα κερί υπάρχει πάντα να φωτίζει
στα άκρα να μην χάνομαι αλόγιστα
αλλά στην μέση που η χάρη θυμιατίζει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2015