Ωχρή περγαμηνή

Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ

Ειναι δειλία να πιστεύουμε ότι η μοίρα μας είναι ανίκητη! ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένοιωθες θλίψη ... βυθιζόσουν στο κενό
κι είδα στα μάτια σου τόση απελπισία ...
πως καλλιέργησες την κάθε σου αξία;
ποιος προκαθόρισε το όριο στενό; ...

Φυλακισμένο στις νεανικές ορμές
ένα κορμί, μιά φυλακή ... ένοχες σκέψεις ...
θέλεις παράφορα το βλέμμα σου να στρέψεις
να μακρυνθείς απ τους σκορπιούς και τις οχιές.

Είχα τα θέλω μου ... κρυμμένα σε σπηλιές
από του δάσκαλου το χέρι ραβδισμένα ...
κι απ` του γονιού τα χείλη αφορισμένα
το μίσος μπόλιαζε κρυφά τις εμμονές.

Δειλά το Φως ... ήρθε ο καιρός που έψαξε
τον Ήλιο κοίταξε κατάματα με θάρρος ...
είναι στιγμές που η ψυχή γίνεται φάρος
βρίσκοντας την αναλαμπή που έχασε.

Λεπτό το δέρμα σου ... ωχρή περγαμηνή
στα δάχτυλά μου της αφής οι αμαρτίες ...
λαθραία έζησα σε φαύλες πολιτείες
κάθε στιγμή μου ... και ανάγκη ταπεινή.


* * *

Αλήθεια πόσα καλοκαίρια πέρασαν; ... θυμάσαι άραγε; ...

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013 18:00 LT (UTC-8)
Κάπου στον Ειρηνικό ωκεανό, προς το Prince Rupert & Vancouver, Canada.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2015