Eχθρική μου μοναξιά

Δημιουργός: teo g, TEO GRAMMENOS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην σκηνή της ζωής, κλεισμένοι οι προβολείς.
Και το δάκρυ, ο μόνος θεατής.
Στο σκοτάδι σαν τρελή, η συνείδησή μου υπνοβατεί..
Και το "στοπ" του πόνου έχει παραβιαστεί.

Εχθρική μου μοναξιά, τι θες πάλι εδώ;
Μ’ αποφορτίζεις ψυχικά και δεν είμαι εγώ.
Εχθρική μου μοναξιά, μη μου κερνάς το χθες,
γιατί μέσα μου βαθειά, με πολεμούν οι πληγές.
Εχθρική μου μοναξιά, πάψε πια να με χτυπάς.
Το "συγκεκριμένο" που ζητώ, που το χρωστάς;

Στον ωκεανό του νου, άγρια κύματα παντού,
λαθρεπιβάτης είμαι στο πεδίο άλλου εαυτού.
Απωθημένα κι αδυναμίες ..κατάντησαν άκυρες συναυλίες..
Κι η ζωή ξενυχτά σε ουτοπίες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2015