~* Ομολογία κι απολογία *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ξετυλίγοντας του χθες το κουβάρι, θα καταλάβεις το "είναι αργά" στο πηγαιμό, δεν θα σου κάνουν στα σύνορα χάρη, το άταχτο γρήγορα ολισθαίνει στο φρουρό.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Ομολογία κι απολογία *~*
Στα ερεθίσματα η καρδιά γράφει ρίμα
στις μοναξιές της που την πνίγει ο καημός
και ταξιδεύει σε μια έρημο νοσταλγίας
για μια όαση να ξεδιψάσει ο λυγμός.

Φαντάζομαι πόση ευχαρίστηση νιώθεις
θρασύδειλη φύση, πορεύεσαι στην αναίδεια
καβάλησες το καλάμι της αναισχυντίας
κι ευτελίζεσαι στα ρηχά της μικροπρέπειας.

Ήθελα να πιστεύω πως σκεπτόσουν
κατά βάθος, δίχως τον άκρατο εγωισμό
μα εσύ ζούσες εκτός τόπου και χρόνου
έως ότου σου επέφερε εθισμό.

Ο τόπος και ο χρόνος δεν αλλάζουν
έναν χαρακτήρα δίχως θέληση διόρθωσης των λαθών
όσο κι αν πιστεύεις πως μ' επιβάλλον θα γίνει
μια αρχή που να επιφυλάσσει ~ σεβασμό.

Ξετυλίγοντας του χθες το κουβάρι
θα καταλάβεις το "είναι αργά" στο πηγαιμό
δεν θα σου κάνουν στα σύνορα χάρη
το άταχτο γρήγορα ολισθαίνει στο φρουρό.

Εκεί θα ομολογήσεις, έξω απ' τα πάτρια
μονάχη φύση, μονάχη ψυχή
ότι με θράσος, αναίδεια κι αναισχυντία
της κακίας σου έμπηξες το καρφί
που έστησες με μίσος κάποιον στον τοίχο
κι αδίσταχτη με το νυστέρι σου του άνοιξες πληγή.
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2015