πιο μπροστά απ' το συναίσθημα

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πώς λυπάμαι καρδιά μου
τέτοια χρόνια που ήρθαν
της ψυχής τα ακριβά μου
να τα παίρνει η βροχή
Άλλα λόγια γλυκά μου
τα τραγούδια δεν βρήκαν
παρά μόνο ευχηθήκαν
να'ταν άλλοι καιροί
Να μην βλέπω στα μάτια σου
πίκρα και πόνο
να μην είναι τα χείλη μου
στο κορμί σου γυαλιά
για τ'αβέβαιο τ'αύριο
σε δύσβατο δρόμο
όπου ζεις ή δε ζεις
απ το φως μακριά
Πώς λυπάμαι καρδιά μου
που σε νιώθω θλιμμένο
πως θα γίνουνε όλα
σαν μου λες με φιλιά
να'χα λέει ένα τρόπο
απαλό μεταξένιο
μ'έναν ήχο μελένιο
να σου φέρω χαρά
Δες τους άλλους τριγύρω
για τις στάνες πασχίζουν
δεν τους νοιάζει αν τα νειάτα
δεν στεριώνουν δουλειά
πού να βρω κάτι ωραίο
όλοι αυτοί υπολογίζουν
να δανείζουν στους γιους
και στις κόρες λεφτά
και μεις κάπου στη μέση
με πικρή μας τη γεύση
για ποιον έρωτα άραγε
να μιλήσουμε πια
που μυρίζουμε κόλαση
στην ευθύνη που τρέχει
πιο μπροστά απ'το συναίσθημα
σ'άλλη τροχιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-06-2015