στέρνες του χρόνου

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κατεβαίνω τα σκαλιά ως το κατώφλι των περασμένων
δεν χρειάζεται εσύ να θυμηθείς
ανεβάζει το νερό των ξεχασμένων
το αμίλητο πηγάδι της κυρίαρχης σου μορφής

στέρνες του χρόνου οι μνήμες σμίγουν φιλιωμένες
κι απο τα βάθη αλγεινές φωνάζουν τ'όνομά σου
αόριστες και ατελείς άλλες μισοσβησμένες
μ'ένα σημάδι και μιά λέξη παραμένουν στην σκιά σου

μα άφθαρτες πια κρατώντας δέσμιες όλες τις ώρες
στης φαντασίας μου τα πυρόξανθα τοπεία
διαβαίνουν εμπρός μου δαδοφόρες
νεκρανασταίνοντας μες στις αισθήσεις μου κάθε θωπεία

του έρωτα πια με τυλιξε το πιο μεγάλο φλούδι
γύρω και μέσα μου κάπου θα σε βρεί
μπορεί κι απο τη σιγουριά του ν'αρχίσει το τραγούδι
«η αγάπη εδώ που συναντιέται είναι η πιο λευκή»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2015