Πέτρα

Δημιουργός: Sofitsa, Σοφία Τσαγκάρη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρατώ τα μάτια ορθάνοιχτα.
Δεν κουνώ καθόλου τα βλέφαρα.
Τα κρατώ έτσι για όση ώρα αντέχουν
μέχρι να κυλήσουν τα δάκρυα
γιατί τώρα πια μονάχα έτσι τούτα
μέσα απ’ τα μάτια αναβλύζουν.
Πέτρες .

(χωρίς
χωρίς ανάσα
χωρίς ψυχή
χωρίς )

Φτώχια.
Τα δαχτυλίδια του καπνού γιομίζουν το δωμάτιο.
Δυαδικές φωνές ψιθυρίζουν ανεξέλεγκτα.
Ξεριζώνω τα μάτια μου
για να μην βλέπω τα μυγοφτύματα πάνω στην οθόνη.

(χωρίς
χωρίς ανάσα
χωρίς ψυχή
χωρίς)

Πετρώνω...
κι ο αγέρας δεν με κουνάει
μήτε το κύμα με δροσίζει.


Θα με βρείτε τοποθετημένη
σε μιαν αρτ νουβό βιτρίνα του Κάρλοβυ Βάρυ
να μαδώ τα πέταλά μου
κοιτάζοντας μ’ οργή τη ροή του Τέπλα
κι εκτοξεύοντας βρισιές προς τους τουρίστες
που μ’ ορέγονται
επειδή απλούστατα
αυτό… οφείλουν να κάνουν.

Είμαι τ’ άχρηστο σουβενίρ
π’ αδίκως αντιστέκεται
στα βλέμματα των περαστικών
γράφοντας
αφελή συνθήματα
με κεφαλαία γράμματα
κόκκινα
πάνω στο πλακάτ της απογοήτευσης.

Μ’ εξαερωμένο και το παραμικρό μου ίχνος υγρασίας
σας καληνυχτίζω
κι αποσύρομαι στην πιο σκοτεινή γωνιά της βιτρίνας
για να ξύσω,
ανενόχλητη απ’ τις περιστασιακές σας συμπόνιες,
το βαλσαμωμένο μου δέρμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2015