ήπια τ'αθάνατο νερό

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

βόλτα στην λιακάδα
του κόσμου πρώτη φορά
τότε που κόβει η σκουριά
και μένει η πρασινάδα

πνίγεται η ύδρα
στα χέρια ενός λακέ
κάψα αβάσταγη και μύδρα
φωτιάς που δεν έσβησε ποτέ

μάχη με τις λέξεις
εσύ,εγώ κι εμείς
γύψινη η μάσκα πως ν'αντέξεις
το ρόλο στο δράμα της ζωής

άχρηστος ο φάρος δε φωτίζει
τα ναυάγια στο στόμα των κυμάτων
κάποτε έφεγγε για να θυμίζει
το νόημα των ποιημάτων

ντάλα μεσημέρι
βαδίζω στο λιοπύρι
άπλωσα το μαθημένο χέρι
στο χαμό κι ας γείρει

τρίξιμο στον άνεμο και φόνος
τι είμαι πια δεν ξέρω
μήτε μικρός μήτε μεγάλος παρά μόνος
καπνίζω το τσιγάρο μα υποφέρω

άγριος ο βαρκάρης
σ'εκείνο το ταξίδι που ονειρεύτηκα
νέος και μεροκαματιάρης
δε ρωτάει γιατί σε ερωτεύτηκα

μέσα στον εαυτό μου
το ύψος και το βάθος
ξένος στον ίδιο το σφυγμό μου
πασκίζω να κρατηθώ στο λάθος

άλλοτε σαν έβγαινα στο φώς
περίμενα να ξεχωρίσω
τώρα απ'τα έγκατα χλωμός
ανεβαίνω να γυρίσω

ήπια τ'αθάνατο νερό
μαζί με το τραγούδι σου
μύρισα το λιανότρεμο το αδρό
το άλικο λουλούδι σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2015