Απραξία

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στρατιωτάκια ανέκφραστα κι ακίνητα
πως πάγωσαν τα μολυβένια χείλη σας
ποιος τέτοιους έβαλε όρους στο παιχνίδι σας
να μένετε σ' ότι συμβαίνει αμίλητα;

Μες στο μουσείο αγαλματάκια ασάλευτα
πως την απόλυτη σιγή την καταδέχεστε
μες το χαλκό, στο μάρμαρο κι αντέχετε
να μένετε στο χρόνο απαράλλαχτα;

Φοράω ντύμα από άκαμπτο κασσίτερο
του μπρούτζου την ακινησία ντύνομαι
μιμούμενος εσάς στο αιώνιο δίνομαι
από την απραξία τι καλύτερο;

Κι ανέκφραστος πια πίσω απ' τη μάσκα μου
μη δείξω, μη φανώ, μην καταλάβουνε
τα χρόνια ,που φοβάμαι , πριν προλάβουνε
να φθείρουν, να αφανίσουνε τη σάρκα μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-05-2006