Το σκαμνί

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

...βαριέμαι.......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][font=georgia]

Επιχειρώ να ξαναμιλήσω , μα πώς ?
Από τον καιρό που πέθανα δεν με πιστεύουν ότι μπορώ να ξαναμιλήσω
Ο θάνατος είναι μια διαστροφή των θεών τους λέω , μα δεν με ακούνε
Μόνο η αγρυπνία της θάλασσας με παρηγορεί
Στους καιρούς της καταιγίδας της, από πάνω , όπου τα τυφλά σύννεφα συγκρούονται αναμετάξυ τους
Και πιάνονται στα χέρια και φωνάζουν ‘ τότε μόνο νιώθω ότι μπορώ να μιλήσω ξανά
Να πω για τα ρόδα που σμίγουν σε πέταλα εκατοντάδες
Και από κάτω αγκάθια επαναστάτες σκαρφαλώνουνε νικημένοι
Από τις τόσες χειρονομίες των αρωμάτων
Του δύσκολου έρωτα
Του φωτεινού πολέμου που ανοιγοκλείνει και λέγεται...


Επιχειρώ να ξαναμιλήσω
Λόγω επαγγέλματος
Την προηγούμενη δουλειά μου, που ήμουν ήρωας, την είχα μάθει από παιδί
Είχα ένα σκαμνί
Ανέβαινα στο σκαμνί και η σκιά μου μεγάλωνε, έτσι γίνεσαι ήρωας.
Τελευταία, ήμουν ένας ναυαγός με τύψεις.




{Α}


[/font][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-07-2015