Στου Ουρανού Την Κάτω Γειτονιά

Δημιουργός: Νικόλας Φ. Κοκρής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στου ουρανού
Στου ουρανού την κάτω γειτονιά
Μία ανέμη με δροσάτη πετονιά
Κατάφερε και ξέφυγε
Κατάφερε και ξέφυγε απ’ των Ωρών τα χέρια

Να που το χώμα άγιασε για άλλη μια φορά
Και τα καλά
Και τα καλά τα πνεύματα
Ξανάγιναν αστέρια

Του ουρανού οι καημοί
Στάλες λογής – λογής
Στο σμιλεμένο το κορμί
Της λιόλουστης της γης
Πέφτουνε σα σταφύλια
Να τη στολίσουν λαχταρούν
Σ’ όλα τα δάχτυλα διαμάντια της φορούν
Και τη φιλούν στα χείλια

Ένα μαγνάδι ζηλευτό
Από μπιρσίμι διαλεχτό
Χαρίζουνε τα σύννεφα στης γης το κάθε φύλλο
Και τ’ ουρανού το κλάμα το γλυκό
Το δίνουνε στο μυρωμένο ξύλο

Είναι απόσταμ’ αλαφρό
Χαρά μα κι ένα γλέντι
Δάκρυ κομπόδεμ’ ακριβό
Από καλό αφέντη

Στου ουρανού
Στου ουρανού την κάτω γειτονιά
Μία ανέμη με δροσάτη πετονιά
Κατάφερε και ξέφυγε
Κατάφερε και ξέφυγε απ’ των Ωρών τα χέρια

Να που το χώμα άγιασε για άλλη μια φορά
Και τα καλά
Και τα καλά τα πνεύματα
Ξανάγιναν αστέρια

Και τα καλά τα πνεύματα
Ξανάγιναν αστέρια

Ξανάγιναν αστέρια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2015