Ειρήνη

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

βούιζε ασταμάτητα ο νοτιάς εκείνη τη νυχτιά
κι ήτανε τα αστέρια , λες, σκυφτά
απ' τη ντροπή τους
που είδανε στα μάτια το παιδί`
μάτια αθώα, ορθάνοικτα ανοιχτά
εκλιπαρούσαν μυστικά τον ουρανό
μονάχα εκείνη τη νυχτιά
να το ευσπλαχνιστεί
και το μολύβι που 'πεφτε πυκνό
να σταματήσει..

μα οι οβίδες είν' από μέταλλο
ντροπή δε νιώθουν`
μονάχα εκτελούν`

και η ειρήνη
μια λέξη άδεια ,
νεκρή από αιώνες.
τώρα - λένε- τα όπλα τη φυλάνε
και η γνώση, που στο μικρό νου του ανθρώπου
σωρεύεται αιώνες τώρα,
μονάχα για την προστασία της –λένε- στρατολογείται.

και την ανθρώπινη ντροπή
-αυτό που κάποτε ονόμασαν αιδώ-
τη θρυμματίζουν , την πουλούν , την αγοράζουν
την ξεφτίζουν..

έτσι που φτάνει να 'ναι στ' αλήθεια
ανάγκη επιτακτική
να ξαναπούμε πια τα πράγματα με τ' όνομά τους
και τ' όνομά τους είναι εδώ
μπροστά στα μάτια μας
μα ποιος θα το προφέρει ;

και προπαντός
ποιος την ειρήνη θε να σώσει
απ' τους αυτόκλητους σωτήρες της;.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-05-2006