μονοκοπανιάς

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τώρα πια είμαι άτρωτος σα νεκρός
αργά αργά βαδίζω πάνω στα καρφιά
και χορεύω μέσα στη φωτιά
σα μάγκας σέρτης ίσως και θεός

το χέρι μου δεν τρέμει την κρίσιμη στιγμή
σκορπίζει τις σάρκες μου το χώμα
ξεπλένω και το παράξενο μου χρώμα
όπως ταιριάζει σ'έναν ποιητή

τη δίψα μου χαρταίνω ρουφώντας μονοκοπανιάς
το άκρατο απο ύσωπο πιοτό
μα δε νιώθω την αψάδα ούτε του σπίρτου το καυτό
μονάχα το γλυκό αφιόνι της αποθυμιάς

το ριζικό μου αλύγιστο σαν το καλό κριτή μου
ώρα δεν είναι γι'άπληστα όνειρα και μάγια
μάταιες αυταπάτες ήταν κι όλα μου τα κουράγια
της νύχτα αδερφάκι πια κι η λογική μου

μα ρίχνω την πορεία μου νάχει δική της όψη
ξέρω κι άλλη μιά σπάνια θέα
είναι η μορφή σου ανάμεσα στα ωραία
και τριγυρναώ χωρίς γιατί και πως στου έρωτα την κόψη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-07-2015