Παρά θίν' αλός

Δημιουργός: Sofitsa, Σοφία Τσαγκάρη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αδιάλλακτες ώρες
κι οι φτωχές συνειδήσεις
στις μικρές μας στιγμές
καρφωμένες απάνω.
Στ’ αλμυρό καλοκαίρι
οι φωνές μας αχνές
δυο τρεις σκέψεις ανάριες
κι ένας ήλιος που τρέχει
τις ζωές μας να κάψει…

Παγωμένες μορφές
-όλες πάντα οι ίδιες-
προσπερνούνε τις φλόγες
κι αραδιάζουν απόψεις,
μιας συνήθειας τις όψεις.
Χλευασμοί σκεβρωμένοι…

Ιδρωμένη η ψυχή
μέσα σ’ άγνωστους δρόμους
αφορίζει τις μέρες
που η ανία γιομίζει.
Στο τραπέζι απάνω
αδειανή μια ατζέντα
να γραφούν περιμένει
της ζωής ντοκουμέντα.

Δως μου μια συμβουλή!
Πώς ν’ αλλάξω τον κόσμο…
Πες μου λέξεις αστείες!
Μία άρνηση ζώνει
τις ευχές σαν ντουβάρι…


Καλοκαίρι που τρέχει…
Μία ζέστη καλπάζει…
μια σελήνη νυστάζει…

-Συμφωνούμε σε όλα!

-Κι αν φυτρώνει καννάβι,
μη θαρρείς, το μασάω...
σε κοθόρνους πατάω
και το μπόι ορθώνω!

…καλημέρα καλέ μου,
είν’ η μέρα ζεστή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-08-2015