~* Ολίγον σατυρικό *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ολονυχτίς εμείς οι δυό και της Αυγής τ' αστέρι, που βλέπει τον ορίζοντα, της θάλασσας τ' αγέρι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Ολίγον σατυρικό *~*
Πάλεψα με τη θάλασσα
στο κύμα της επάνω
ψιθύρισα τη χάϊδεψα
μέσα στην αγκαλιά της
και τώρα στ' ακρογιάλι της
ανθίζει και αφρίζει.

Τη γη χαϊδεύω ερωτικά
γλυκά της ψιθυρίζω
λόγια που θέλει μαγικά
τους σπόρους ν' αναπτύξει
κι εκεί μέσα στο χώμα της
το πάθος της ποτίζω
αναστενάζει με καημό
τη φλόγα της να σβήσω
κι οι σπόροι γίνονται φυτά
ανθίζουν στ' άρωμα της
καρπούς να κάνουν εύρωστους
κι εγώ θα σε ποτίζω
θα σου χαϊδεύω τη βραγιά
μέσα στη χαραμάδα
ν' ακούω της ανάσες σου
τα σπλάχνα της ψυχής σου.

Ολονυχτίς εμείς οι δυό
και της Αυγής τ' αστέρι
που βλέπει τον ορίζοντα
της θάλασσας τ' αγέρι
που τρέχει μήνυμα κι αυτό
στην αμμουδιά να πάω.

Η θάλασσα με προσκαλεί
και μέσα της με θέλει
να κατευνάσω τους αφρούς
τη φουσκοθαλασσιά της
και λόγια να της πω στ' αυτί
να τρέμει η καρδιά της
να πάρω την αρμύρα της
χαϊδεύει τη ψυχή μου
μάνα την έχω κι αδελφή
μα πιο πολύ ερωμένη
το αρμυρό στοιχείο της
και με τη Γη με δένει.

Άκουσε η γη τον πηγεμό
και στέλνει βοριαδάκι
να ανταριάσουν κύματα
πίσω για να γυρίσω
να ακουμπήσω τους ανθούς
και να την συγυρίσω
είναι βλέπεις κι ο έρωτας
κι αυτή πότισμα θέλει !

Ρόγα... γλυκό σταφύλι μου
να σου τρυγώ τ' αμπέλι !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2015