Σιωπηλά

Δημιουργός: Γιώργος_Ευθυμίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάντα έφευγες στα ξένα
σε χωράφια μακρινά.
Έψαχνες λάμψη απεγνώσμενα
σε ανήλιαγα στενά.

Κ 'ας σου έσβηνα τον πόνο
κ 'ας σε γέμιζα χαρά
ήσουν μακρυά από μένα,
εγώ ζω στα χαμηλά.

Ονειρέυεσαι λουλούδια
στους πιο ανέμελους αγρούς,
ονειρέυεσαι παλάτια
και τους πιο τρελούς χωρούς.

Για μια μαγική εικόνα
με ένα πεταμένο εγώ
ετοιμάζεις τη βαλίτσα,
φευγείς για τον ουρανό.

Στα πιο σκοτεινά σημεία
ψάχνεις αστέρια λαμπερά,
και ας έχει τρικυμία
κ' εσύ δανεικά φτερά.

Πέρασαν τα χρόνια,
αν θυμάσαι σου 'χα πει
πως το πιο λαμπρό αστέρι
για εσένα κατοικεί στη γη.

Μα που να θυμάσαι,
εισαί κάπου μακρυά
και από τότε εδώ κάτω
περιμένω σιωπήλα.

Πέρασαν τα χρόνια,
και δεν είσαι πουθενά.
Η φαντασία σου απ' την αλήθεια
είναι μίλια μακρυά.

Κ' ας το όνειρο έχει σβήσει
και μια πίκρα σου 'χει αφήσει,
τα ταξίδια συνεχίζεις.
Από πείσμα δεν τα παρατάς.

Και ας σε έκαψαν τα χιόνια
κ' ας κολυμπάς μες στη φωτιά,
δεν κοιτάς στα χαμηλά
και ακόμα περιμένω σιωπηλά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2006