Αναγνώστη

Δημιουργός: SeCReTxGR, Χρήστος Μπαλτατζίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Καθώς διαβάζεις τούτες τις γραμμές,
κάνε σε παρακαλώ, σε σένα μια χάρη.
Κάνε μια παύση απ' την ζωή,
απ' όσα σε κουράζουν.
Όσα σου φέρνουν ταραχή,
για λίγο μη λογίζεις,
και με καθάριο το μυαλό,
γύρνα και πάλι πίσω.
Τότε που χρώματα σκορπούν,
τριγύρω σου και μέσα,
τότε που έκανες κραυγή,
εκείνα σου τα "θέλω".
Ήτανε τόσο όμορφα,
κι εσύ χαμογελούσες,
δεν ήταν όμως με στανιό,
γελούσε η καρδιά σου.
Θυμάσαι που έλαμπα κι εγώ;
Μου χάριζες το φως σου!
Κι όταν το δάκρυ σ' έπνιγε,
και στη σκιά κρυβόσουν,
καθρέφτη είχα στη ψυχή,
για να σου ρίξω αχτίδα.
Πες μου τώρα που γύρισες,
στο παρελθόν ταξίδι,
τι είναι πια κι αφήσαμε,
την βάρκα μας ν' αράξει;
Τι να 'ναι τόσο δύσκολο,
άσπρα πανιά να βάλεις,
αέρας μου 'μεινε πολύς,
να φύγουμε και πάλι.
Στεριά να μην μας ξαναδεί,
σε κύμα και γαλήνη,
οι ταξιδιώτες της ζωής,
χωρίς τόπο και ρότα...
Τώρα που διάβασες ετούτες τις γραμμές,
βγες στο παράθυρο να δεις,
ο ήλιος ξεπροβάλει,
έλα να με πάρεις![/align]

Χρήστος Μπαλτατζίδης 17/08/2015

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-08-2015