Αθάνατη καταδίκη

Δημιουργός: MARGARITA

Καλησπέρα...αφιερωμένο σε όσους έχουν νοιώσει Πόνο και όχι πόνο...φιλιά ψυχές μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αθάνατη καταδίκη

«Πνίγομαι» ούρλιαζα και οι γνωστικοί
δίνανε παυσίπονα για να ΄μαι σε καταστολή.
Και ρώταγαν «τον αγαπούσες πολύ;»
Όχι, αποκρινόμουνα ξεψυχισμένα.
«Έχεις ενοχές; Φταις;» όχι, το είπα χθες
και σήμερα και αύριο και προχθές.
«Τότε γιατί κλαις;» Γιατί πονώ, δεν αντέχω
να είμαι θεός. Ούτε υιός….
Και κούναγαν το κεφάλι οι γνωστικοί
και μ΄ έριχναν σε καταστολή.
Κανείς δεν είδε στο χέρι μου, τι έγραφε το χαρτί.
«για σένα, να μην με ξεχάσεις ποτέ, για να νοιώσεις
τι θα πει πόνος.» Με χρέωνε ένα φόνο.
ʼδικα. Ήμουνα μονάχα δεκαεννιά.
Ένα «όχι» μου είχε σκοτώσει μια ζωή και ας είχα
πει «θα είμαι πλάι σου μέχρι να βαρεθείς».
Για χρόνια έπαιρνα τη μηχανή, έκανα την ίδια
διαδρομή και φώναζα μόνο «γιατί;;;».
Ακόμα έχω το χαρτί της άδικης καταδίκης.
Αθάνατη καταραμένη φρίκη. Στη ψυχή παρακαταθήκη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2006