δεν είναι τάχα τούτο που λένε αθανασία Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info ακέρια κι ολοφάνερα σε δοξάζω
δεν κρύβομαι απ'το χρόνο το φωνάζω
αθώα και θελημένα τ' ομολογώ
πολυ δεν είναι αυτό να σου λέω πως σ'αγαπώ
και τα μισόλογα και τα μικρά και τα κομμένα
εκεί θα καταλήγουν σμιγμένα σάμπως κολλημένα
στην πιο καλή,στην πιο γυμνή στη μυστική τους ώρα
αχόρταγα με δίχως άκρη και με φόρα
θα στο λένε καρτερικά και ταπεινά
και με δεμένα μάτια στη βαθιά μου ερημιά
κι ουτε που έχει σημασιά αν είναι αργά γιατί δεν είναι
τότες μονάχα θ'ακουστεί του ακομμάτιαστου μου είναι
η αμοίραστη του αλήθεια η αμίλητη και μόνη
αλλιώτικα δε γίνεται το αναπόφευκτο τώρα θα με καρφώνει
απάνω στα γλυκά σου χείλη πάλι και ταναπάλι
μιά γεύση απο καινούργιο αρχίνισμα στην ανοικτή σου αγκάλη
σκοπός βαθύ και φοβερός τα χείλη μου να βρέχουν
τα μελωμένα σου φιλιά και ν'αφουγκράζομαι που τρέχουν
δεν είναι τάχα τούτο που λένε αθανασία
θάμπος καημός και γνώρα μεγάλη με ουσία Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-08-2015 |