Δυο περτσινομένοι στίχοι

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυό στιχάκια περτσινώνω,
πάλι πάνω σε τελάρα
και ασταρωμένα θά ΄ρθω,
να στ' αφήσω στα σκαλιά.
Πάρτα και ζωγράφησέ τα..
Στό 'να, κάμια σαχλαμάρα
θαλασσογραφία φτιάξε,
με βαρκούλες και πανιά..



Δωσ' την σε κανα κορόιδο,
π' από τέχνη δε σκαμπάζει,
είτε σε κανα καινούργιο
πού 'χεις τώρα εραστή,
να φουσκώνει σα παγώνι
ότανε θα την κοιτάζει,
μα τι σκαρταδούρα πήρε,
θα το ξέρεις μόνο 'συ..



Στ' άλλο όμως, θέλω ναύτη,
σαν εκείνους του Τσαρούχη
να με φτιάξεις, και μοντέλο,
ψαξ' τη μνήμη.. Θα με βρεις..
Κρέμαστο στη κάμαρή σου
και μη πεις: '-Τι πλάκα πού 'χει.."
Δημιούργημά σου θά 'μαι..
Θέλω να με σεβαστείς..



Κρέμασέ με 'κει, να βλέπω,
το κορμί σου όταν γδύνεις,
κι ενοχές όταν κοιμάσαι,
να τις διώχνω με ραβδί..
Μα στο κλάμα θα πλαντάζω,
όταν σ' άλλονε το δίνεις,
κι απ' το δάκρυ μου τ' αλάτι,
θα το βλέπεις το πρωί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2015