Αυτό το πονηρό ζουλαπι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Φίλοι μου σήμερα ανεβαζω το εκατοστό μου ποίημα. Αφιερωμένο στον πολυαγαπημένο μου γιό

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στη σκάλα ακούς τα εμβατήρια
Σοσιαλισμού τα μεγαθήρια
Και στο σαλόνι τραγουδάει
Με κοιτάζει,με φιλάει

Αγκαλιά γλυκιά με πέρνει
Στα ουράνια,με πηγαίνει
Ακούω,ακούω τα τραγούδια
Το σπίτι γέμισε λουλούδια

Τα παπούτσια του πετάει
Θα τα μαζεψω,μ αγαπάει
Έτοιμο το καπελάκι
Και λάμπει και το μπερεδακι

Τ αρβύλα μόνο να γυαλισω
Αυτά που θα τον φέρουν πίσω
Και άρχισε τη κριτική
Αραιή,ή σάλτσα στο φαι

Τον κοιταζω και πετάω
Το σπλαχνο μου που αγαπάω
Τέταρτη όλα θα ησυχάσουν
Κλάματα εμένα θα με πιάσουν

Θα περιμένω τις γιορτές
Ν ανοίξει ή πόρτα με χαρές
Φωτάκια θα χουμε στο σπίτι
Τ αγαπημένο μου σπουργίτι

Με γεμίζει με αγάπη
Αυτό το πονηρό ζουλαπι

Δεκέμβρης 2014.......φαντάρος στη Καρδίτσα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-08-2015